Rzekotka drzewna (Hyla arborea) to niewielki płaz bezogonowy z rodziny rzekotkowatych, znany z doskonałych zdolności wspinaczkowych i charakterystycznego wyglądu. Jest jedynym gatunkiem rzekotki występującym w Polsce.

Rzekotki osiągają długość ciała od 3 do 5 cm, co czyni je jednymi z mniejszych płazów. Ich ciało jest smukłe, a skóra gładka i wilgotna. Najczęściej mają intensywnie zielony kolor, który pomaga im kamuflować się wśród roślinności. Spód ciała jest jaśniejszy, zwykle białawy. Wzdłuż boków ciała biegnie ciemna linia, która rozciąga się od nozdrzy, przez oczy, aż do ud. Palce rzekotki zakończone są przylgami, które umożliwiają jej wspinanie się na rośliny, gałęzie, a nawet gładkie powierzchnie.

Rzekotki zamieszkują wilgotne środowiska z dużą ilością roślinności, takie jak łąki, zarośla i lasy w pobliżu zbiorników wodnych. Można je również spotkać w ogrodach czy na polach uprawnych. Prowadzą głównie nocny tryb życia, a za dnia ukrywają się w liściach lub wysokiej trawie.

Rzekotka drzewna żywi się owadami, takimi jak muchy, komary i ćmy, które chwyta długim, lepkiem językiem. Jest aktywnym drapieżnikiem, który poluje zarówno na ziemi, jak i na roślinach.
Okres godowy rzekotek przypada na wiosnę. Samce wydają głośne, dźwięczne odgłosy przypominające rechot, aby przyciągnąć samice. Jaja składane są w wodzie, najczęściej w małych, stojących zbiornikach. Z jaj wylęgają się kijanki, które rozwijają się w wodzie przez kilka tygodni, zanim przekształcą się w młode rzekotki.

Rzekotka drzewna jest objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Jej populacja jest zagrożona przez utratę siedlisk, osuszanie terenów podmokłych oraz zanieczyszczenie wód. Dzięki swojemu urokowi i charakterystycznym odgłosom jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych płazów w Europie.